Czy przechowywanie węża hydrantowego DN52 wewnątrz obniży koszty?
Coraz więcej zarządców budynków i instalatorów pyta, czy wybrać wąż hydrantowy DN25 czy DN52, aby przejść odbiór i realnie poradzić sobie w akcji. Różnice nie kończą się na średnicy. Inny jest wymóg normy, poziom przepływu, sposób montażu i codzienna obsługa. W tym poradniku wyjaśniam, co decyduje o wyborze i jak zachować zgodność z wymaganiami.
Każdy z nas staje przed wyborem między wygodą użytkowania a wydajnością. W hydrantach wewnętrznych DN25 oznacza zwykle wąż półsztywny na zwijadle, a DN52 płasko-składany w koszu. Oba rozwiązania mają miejsce w budynkach, ale podlegają różnym częściom norm. Poniżej znajdziesz praktyczne wskazówki, na co patrzeć przed zakupem i odbiorem.
Jak dobrać rozmiar węża hydrantowego, by spełnić PN‑EN‑671‑1?
W skrócie, PN‑EN‑671‑1 dotyczy hydrantów z wężem półsztywnym, czyli najczęściej DN25.
Dobór zaczyna się od ustalenia, z jakim typem hydrantu masz do czynienia. PN‑EN‑671‑1 reguluje zestawy z wężem półsztywnym na zwijadle. To rozwiązanie typowe dla DN25 i DN33. Jeśli w obiekcie jest hydrant z wężem płasko-składanym DN52, wówczas odnosi się do niego PN‑EN‑671‑2. Aby spełnić wymagania, sprawdza się kompletność zestawu, oznakowanie, osiągi przy maksymalnie rozwiniętym wężu, odporność materiału oraz zgodność prądownicy i zaworu. Ostateczny wybór średnicy powinien wynikać z potrzeb przepływu, długości linii, źródła wody oraz profilu użytkowników.
Kiedy wybrać DN25, a kiedy DN52 dla hydrantu wewnętrznego?
DN25 sprawdza się w obiektach, gdzie kluczowa jest łatwość i szybkość użycia.
DN25 na zwijadle jest prosty w obsłudze dla osób niewyszkolonych. Dobrze działa na krótszych odcinkach i przy standardowych scenariuszach wewnętrznych. DN52 wybiera się tam, gdzie potrzeba większej wydajności i dłuższego zasięgu, a obsługa spoczywa na przeszkolonym personelu. W polskiej praktyce projektowej DN25 przyjmuje mniejsze zapotrzebowanie na przepływ niż DN52, co przekłada się na mniejsze straty ciśnienia i mniejsze wymagania wobec instalacji. DN52 daje większy potencjał przepływu, ale wymaga poprawnej organizacji rozwinięcia, kompatybilnych łączników i odpowiedniej wydajności źródła wody.
Jak długość węża wpływa na wydajność i zgodność z normą?
Im dłuższy wąż, tym większe straty ciśnienia i mniejsza wydajność na prądownicy.
Typowe długości to 20 lub 30 metrów dla DN25 oraz 15 lub 20 metrów dla DN52. Wydłużenie toru przepływu zwiększa opory, szczególnie przy wyższych natężeniach. W praktyce DN52 lepiej znosi długie odcinki, bo ma większy przekrój i niższe straty. Mimo to zgodność ocenia się przy maksymalnie rozwiniętym wężu, więc nawet krótszy odcinek musi przejść próby. Przy doborze warto policzyć łączny rozwój linii, zakręty i spodziewany przepływ, aby utrzymać wymagane ciśnienie na prądownicy.
Jakie parametry przepływu i ciśnienia narzuca PN‑EN‑671‑1?
Norma wymaga, aby zestaw z wężem półsztywnym utrzymał wymagane ciśnienie i wydajność na prądownicy przy maksymalnym rozwinięciu.
PN‑EN‑671‑1 opisuje metody badań, dopuszczalne straty oraz warunki prób zestawu. W polskich wymaganiach eksploatacyjnych dla hydrantów przyjmuje się minimalne wartości na prądownicy. Dla DN25 jest to powszechnie stosowana wartość 1,0 l na sekundę przy ciśnieniu rzędu 0,2 MPa. Dla hydrantu z wężem płasko-składanym DN52, który podlega PN‑EN‑671‑2, praktyką jest 2,5 l na sekundę przy podobnym ciśnieniu na prądownicy. Dokładne wymagania należy weryfikować z dokumentacją projektową, normą i przepisami krajowymi dla danego obiektu.
Czy materiał węża i rodzaj łączników wpływają na zgodność?
Tak. Zgodność dotyczy kompletnego zestawu, więc materiał i łączniki mają znaczenie.
W wężach hydrantowych stosuje się wkładki z PVC lub gumy oraz oplot poliestrowy. Popularne są łączniki typu Storz, np. 25 lub 52, wykonane z aluminium. Dla trwałości i szczelności liczy się sposób zamocowania łącznika, na przykład taśmowanie końców drutem oraz kontrola jakości złączy. W Polsce potwierdzeniem zgodności jest świadectwo dopuszczenia CNBOP dla węża i łączników. W praktyce spotyka się parametry użytkowe, takie jak ciśnienie robocze około 15 bar i ciśnienie rozrywające około 45 bar, zakres temperatur od minus 30 do plus 80 stopni Celsjusza oraz masa zestawu około kilku kilogramów w zależności od długości i średnicy.
Jak prawidłowo przechowywać i obsługiwać węże, by zachować zgodność?
Właściwe przechowywanie i regularna obsługa ograniczają degradację i ułatwiają odbiory.
Węże półsztywne przechowuje się na zwijadle w hydrancie, a płasko-składane w koszu lub kołysce. Szafka powinna być dostępna, oznakowana i wolna od przeszkód. Wąż nie powinien być narażony na promieniowanie UV, wysoką temperaturę i ostre krawędzie. Po użyciu należy go osuszyć i ułożyć zgodnie z instrukcją. Okresowo warto sprawdzić stan oplotu, końcówek, uszczelek i taśmowania. Niedopuszczalne jest wykorzystywanie węży hydrantowych do celów innych niż przeciwpożarowe, bo przyspiesza to zużycie.
Jak często przeprowadzać testy i czym mierzyć zgodność z PN‑EN‑671‑1?
W praktyce przeglądy i próby wykonuje się co najmniej raz w roku zgodnie z PN‑EN‑671‑3 i dokumentacją producenta.
W trakcie przeglądu kontroluje się kompletność zestawu, stan węża, szczelność połączeń i działanie zaworu oraz prądownicy. Pomiar wydajności i ciśnienia można wykonać za pomocą przepływomierza liniowego, prądownicy z wbudowanym przepływomierzem albo worka pomiarowego ze skalą. Do prób ciśnieniowych wykorzystuje się manometr o odpowiedniej klasie dokładności. Z wyników sporządza się protokół, który jest podstawą do potwierdzenia zgodności eksploatacyjnej.
Jak przygotować listę kontrolną przed zakupem węża hydrantowego?
Krótka lista kontrolna ułatwia szybkie podjęcie decyzji.
Typ hydrantu w obiekcie, czyli półsztywny na zwijadle czy płasko-składany w koszu
Wymagana norma zestawu, PN‑EN‑671‑1 dla węży półsztywnych lub PN‑EN‑671‑2 dla płasko-składanych
Średnica nominalna DN i kompatybilność łączników, na przykład Storz 25 lub Storz 52
Długość węża a zasięg działania w budynku, 15, 20 lub 30 metrów
Wydajność źródła wody, oczekiwany przepływ i minimalne ciśnienie na prądownicy
Materiał wkładki i oplotu, odporność na temperaturę i ścieranie
Deklarowane ciśnienie robocze i rozrywające oraz zakres temperatur
Potwierdzenie zgodności, na przykład świadectwo dopuszczenia CNBOP dla węża i łączników
Warunki przechowywania w istniejącej szafce hydrantowej i możliwości serwisu
Dokumentacja, instrukcja użytkowania i dostępność części zamiennych
Dobór DN25 lub DN52 to nie tylko kwestia średnicy. To decyzja o wymaganym przepływie, łatwości obsługi, normie, według której oceniasz zgodność, oraz serwisie przez lata. Jasne kryteria, rzetelne pomiary i komplet dokumentów upraszczają odbiór i zwiększają gotowość instalacji na zdarzenia.
Skonsultuj wybór węża hydrantowego i dobierz zestaw zgodny z PN‑EN‑671‑1 lub 671‑2 do wymagań Twojego obiektu.
